Arsenaal. Jaargang 5

Opstandig Lied

Noem mij een ketter zo gij wilt, maar laat mij dolen
met al de trots van uw misprezen nageslacht.
Ik leef, mijn huis is warm, mijn vrouw is schoon en zacht
uw heiligen en helden lap ik aan mijn zolen.

Ik heb de mensen lief, de dieren en de bomen,
ik heb de aarde lief waarin ik zal vergaan.
En 'k vraag U slechts: laat mij met rust, ik kan bestaan
ook zonder vlaggen, V's of 't splitsen der atomen.

Ik laat U het plezier om met mijn leer te spotten.
Gij hoopt na dit bestaan nog op een nieuw festijn
- maar niet omdat gij 't hoopt zal er een hemel zijn
en geen geloof doet ooit uw lichaam minder rotten...

Paul Berkenman