Arsenaal. Jaargang 4

[p. 84]

Korte commentaren

Fataliteit

Als ik mijn leven gans kon herbeginnen
Zou ik mezelf voorzichtig, scherp bezinnen
Op wat ik ditmaal doen en laten zou:
Om toch in 't eind hetzelfde lot te winnen.

Vredesapostels

De wereldvrede zal niet lang meer talmen:
De laatste conferentie gaat te zamen komen
En van haar vreedzaam woord de hoge zal doen galmen:
Er zijn al achttien generalen aangekomen.

De Artist

Ik ben een vreemde steeds onder de mensen,
Leef, onder dwang, in bloeiende eenzaamheid;
Vergeefs ging ik, gekweld, mijn lot verwensen:
Zegen of vloek: een onontkoombaarheid.

Leven

Zwoegen in regen of zonneschijn,
Wat sobere vreugd, veel bittere pijn,
Vragen en geen antwoord vinden,
En dan voor altijd in 't donker zijn.

Het Dubbele Oordeel

De eerste.

Die man is gek. Kom, laat ons verder gaan.

De tweede.

Ofwel zo wijs dat wij hem niet verstaan.

Nitchewo

Al verlangen is schijn,
Al herdenken doet pijn,
Laat mij in mezelf besloten.
Zonder verlange' of verleden zijn.

Frans De Wilde.