Arsenaal. Jaargang 4

Hartstochtelijk

'k Wil nog geen afstand doen
van 's levens heerlijkheden
zolang ik mee kan doen
en in de sporen treden
van wie vôôr mij zo koen
het leven fel beleden.

Nog laat de gloed niet af
mijn leden te doortrillen.
O blijve tijd veraf
waarop 'k van kilte rillen
en rijp zal zijn voor 't graf,
ofschoon het hart blijft lillen.

'k Kan nog geen afstand doen
van 's levens diep genieten
zolang door 't malse groen
de klare beken vlieten,...
tot dorheids schorpioen
in mij zijn gif zal gieten.

Maurits De Doncker