Arsenaal. Jaargang 3

[p. 208]

Erfenis

Wat zal u later nog deez' eerste goedheid baten
wat zullen later nog deez' woorden en deez' zinnen zijn
als ik gedwongen word u eeuwig in den brand te laten
wanneer het voor mij tijd wordt dat ik hier verdwijn.

Als ik mijn erfgenamen elk hun deel zal moeten geven
mijn hebben en mijn houden, tot de laatste cent
dan zal ik plots voor u staan, zie mijn handen beven
en mijn gebroken blikken houd ik afgewend.

Ik zal niet weten hoe uw grage handen sluiten
of zal ik u maar zeggen: mens ik ken u niet...
o ga terug, ga in het duister buiten
en laat mij hier alleen: ik heb verdriet.

Ik weet niet eens wat gij zoudt kunnen vragen
daar gij toch niets meer om dit alles geeft
om wat u nochtans lief was vroeger, in voorbije dagen...
maar eens zijn al ons wensen op hun eind geleefd.

Ik zou u kunnen zeggen: ga naar ons verleden
misschien ligt daar voor u wat late zonneschijn
Maar moest gij gaan: gij vondt dat land vertreden
en in dat oude huis zoudt gij zo eenzaam zijn.

Gij hebt in wilde overmoed niet willen wenen
toen ik dat huis, toen ik uw jeugd verliet,
nu ben ik plots weer in de deur verschenen:
Ik breng uw erfenis, ik breng u dit verdriet.

M. OUDEWAL