Arsenaal. Jaargang 3

[p. 174]

Herfst

Ik heb mezelf te luid beleden,
nu moet het stiller, schoner zijn:
't geluk met dit getijde mede,
wat lichte mist, wat zonneschijn.

Hier einden dan de wilde dagen
waarin ik, eeuwig onvoldaan,
geen enkle vreugde wou versagen,
in elk genot vooraan wou staan...

Onzekerheden zijn geweken:
ik ken het uur van elk bezoek;
dra zal ik vuur en lamp ontsteken
en mijmren bij een verzenboek.

Wel niemand zal m'n vrede breken
als ik hem zelf maar niet vervloek...

Gent, 5-9-46
PAUL BERKENMAN