Arsenaal. Jaargang 3

[p. 96]

Mens, hunker niet

Des zomers bontste beemd
wordt 's winters grauwst tapijt,
maar 's zomers nietigst ven
geeft 's winters stevigst ijs.

Wat heb je liefst: de winter of de zomer?
Een sneeuwtapijt ofwel een bloemenbed?
Mens, hunker niet, je bent zo 'n kleine dromer
en op je voorkeur wordt niet eens gelet.

Je mag slechts toezien en aanvaarden,
geen van je wensen maakt men ooit tot wet.
Wat is een mens hier op deez aarde?
Een speelpion, er door een schaker neergezet.

Je kwam onwetend in dit Leven,
je vaar en moeder deden 't werk.
Straks ga je heen, en zij die bleven
bestellen ongevraagd een zerk.

Dus maak geen plannen, noch voor heden noch voor later.
Wie houdt er reekning, mensje, met je lot?
De hemel is een dampkring: wolken, wind en water.
Bereik je dààr na 't einde 't heil bij God?

Pluk 't schoon geluk in 's zomers bontste beemden
en troost je met des winters grauwst tapijt.
Versterf dit leven niet zoals een bedelende vreemde,
want in het wellen van je bloed ontwaakt een zaligheide.

21-12-1946
JULIAAN HAEST