Arsenaal. Jaargang 3

De diepre Stroom

Ook wen ik zingen moet van volle levensvreugde
die opspringt in mijn hart gelijk een golf ter zee,
voel ik een diepren stroom doorheen mijn wezen schuiven
en drijft een deel van mij met deze strooming mee.

Ook wen ik schijnbaar los van alle sombre machten
en in Uw handen ben gelijk een zorgloos kind,
weet dat een stille stem zijn trage woorden fluistert
en dat ik diep in mij mijn oude weemoed vind.

Ik draag konstant in mij een niet te dooden hinder
om zelfs maar één moment volledig goed te zijn...
Een merk van 't bloed, dit bloed, dit zonderlinge?
Of ligt in mijn geluk noodzakelijk de pijn?

F. ADRIAENSSENS.