Arsenaal. Jaargang 2

Sprookje

Zooals de nacht me zacht omhult.
Zijn sluier van fluweel m'omtoovert,
Zie ik dit sprookje weer verguld
En weet: zoo heeft het mij betooverd...

Als alles wat verdwijnen gaat
Was het zoo zoet, zoo glanzend teeder!
Zooals de zon die ondergaat
Vol gloed maar zinkend immer neder...

Zoo is dan langzaam, als een stroom
De twijfel in mijn hart gerezen,
Het is weer een voorbije droom
En 't had veel mooier kunnen wezen...

Mariette Van Ranst.