Arsenaal. Jaargang 2

'k Ontmoette menschen in mijn leven.

'k Ontmoette menschen in mijn leven:
Ik dacht ze mijn vertrouwen waard,
Maar al hetgeen ze konden geven
Was 't overdenken nog niet waard!

Er waren er die me bedrogen:
Zij hebben mij met valschen schijn
Het al beloofd en steeds belogen...
Hoe kan men zoo oneerlijk zijn?

'k Ontmoette ook wel goede, gave
Die altijd bleven aan mijn zij,
In nood en leed het meeste gaven
Tot ik weer lachte gul en blij.

Ik wou voor hen ook alles wezen,
Maar was te zwak en liet hen gaan.
En in hun oogen stond te lezen
Wat ik hun toen heb aangedaan.

'k Ontmoette menschen in mijn leven...
Misschien heb 'k nooit genoeg bedacht,
Dat men eerst veel moet kunnen geven
Eer men van hen ook iets verwacht!

Mariette Van Ranst.