Arsenaal. Jaargang 2

Telraam.

Wat aan ons levensdagen vorm gaf
en aan ons daden zin,
verwerpen wij. Het goede graan wordt kaf,
ons doelpunt slechts begin.

Zoo gaat het thans: de schoonste droom verwordt.
Wat blijft er nog dat boeit?
Wij leven in den dag - De dag is kort
waaruit de toekomst groeit.

Wij tellen dagen bij. Wij doen er af
en vragen: niet genoeg?
Wij zullen rustig liggen in ons graf,
misschien nog veel te vroeg.

Want later blijft ons geen verleden meer,
geen wil meer, geen besluit.
Ons droomen voeren zonder wederkeer
verzande havens uit.

Maurits Oudewal.