Arsenaal. Jaargang 2

Depart.

Voor allen die heengingen naar het zonloze land.

De trein reed binnen in 't station,
het was een grijze morgen.
Stil en eenzaam op 't perron
de reiziger vol zorgen.

De vrouwen schreiden diep en lang,
zo eenzaam in den morgen.
Een oude moeder kuste bang
haar stille zoon vol zorgen.

Ginds in de verte rijdt de trein,
wèg in den killen morgen.
Op het perron staat er zo klein
de moeder vol van zorgen.

Marc Braet.