Arsenaal. Jaargang 2

[p. 23]

In umbra mortis.

Voor Remi.

Ik leef in een voor mij reeds vreemde wereld,
en beid die mij verlossen zal: de Dood.
Ik vraag, hoe hij m'n hart bevrijden zal,
- met lange pijn of enkle korrels schroot? -

Het donker water wenkt in moeden avond,
m'n hoofd doet pijn en duizelt van den regen
Wat houdt er mij terug, bij U te komen?
als lusten en veel leegten op me wegen.

Ik kan dit leven niet als mensch beleven,
en toch droom ik mezelf een levensharmonie.
Ik loop m'n droomen na, en 'k loop verloren;
wie zal mijn zwerven eens doen einden? - wie?

M. Van Craeyvelt.