Arsenaal. Jaargang 1

Een mensch die spreekt...

Een mensch, een mensch die spreekt!
Och, weet ge 't niet, helaas!
Waarom hij immer smeekt
Naar sprake, en zegt g'hem ‘dwaas!’
Die steeds vertelt wat mij
Niet aanbelangt, loop aan!
Een mensch die smeekt om bij
Een ander bin' te gaan;
Om één te zijn, gansch één!
Een mensch die spreekt, die spreekt,
Die spreekt tot iedereen!...
Die steeds weer eenzaam smeekt,
Alsof hij nooit iets zei!...
Die eenzaam tranenleekt
Naar Gods seizoen van Mei...

A. Rodens.