Arsenaal. Jaargang 1

Er is maar een geluk.

Er is maar één geluk en 'k vind het niet,
alsof dit toch zoo zeldzaam is op aarde.
En zie ik and'ren met een lach, een lied,
er is geen dag voor mij die openklaarde.

Had ik een huis, een vrouw, een gramofoon,
slechts kleine dingen om er bij te droomen,
ik vond hier alles kalm en zeer gewoon
en regen liet ik door de ramen stroomen.

Nu mij zoo goed als alles werd ontzegd
en ik de liefde niet meer kan betalen,
heb ik mij als gewond op zij gelegd
opdat er Iemand mij zou komen halen.

Remi Boeckaert.