Arsenaal. Jaargang 1

Kollebloemen.

Voor Germ. Van Daele.

Waarom zijt gij toch niet de warme droppen bloed
van Jezus? O waarom U bij uw name noemen,
terwijl gij in mijn hart het vuur weer laaien doet
dat zacht te smeulen lag, o roode kollebloemen?

O vermiljoenen gloed, die op de akkers laait,
gij zijt de scherpe ploeg die door zijn hart komt rijden,
en in zijn blijden geest weer nieuwe zaden zaait -
O geest, juich om den oogst, o hart, zing om het lijden!

Snijd, scherpe, roode ploeg, nu voren diep en dwars
doorheen dit harte. - Hij, die drinkt de kelk van lijden!
tot op den bodem, kan de ruimte inzien, wars
van angste om de pijn van niet geboren tijden.

Zoo drinkend leerdet G'ons, O Jezus, zoon van God,
wat schenken is. - Uw bloed als parels om uw oogen
zijn teekenen geweest van 't eenig schoone lot:
slechts wie uit liefde schenkt, heeft nooit zich zelf bedrogen.

O warm, heilig bloed! - Waarom zijt gij het niet,
o kollebloemen? - God ziet onze roode handen...
In ieder menschenhart leeft Kaïn weer, en ziet:
de aarde wordt een zee van bloed, en zonder stranden.

K. Dekandelaere.