Arsenaal. Jaargang 1

Zij.

Haar eerste liefde werd gedood
En op haar tweede wreekt zich 't leven;
Dus blijft de vrouw alleen in nood,
Ze weet: ‘'k Heb nog zooveel te geven’....

Ze is de speelbal van het lot;
Wat helpt geschrei of handenwringen?
Ze rekent op de hulp van God:
De meester van den loop der dingen.

Een nieuw geluk.... Kan 't nog bestaan,
't Is goed er stille van te droomen....
Zijn droeve dagen heengegaan
De blije lente zal wel komen!

Zoo hunkert zij die 't leven mint
Naar 'n hechte band, een blijvend paren,
Een eigen haard, een man, een kind,
Zij: vrouw van vijf en twintig jaren....

Willy Biliet.