Arsenaal. Jaargang 1
(1945)– [tijdschrift] Arsenaal–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 245]
| |
de droomenzoete rust. De dauw is melk
en lichtsolaas, mijn jeugd een spel geweest,
en korte dwaasheid, als het breken van den kelk
of 't streelen van een jonge leest.
Laat nu het branden van uw zonnen los:
Dit volk is gaaf in vleesch en woord,
en 'k leef met hen den zomerrossen gloed.
Verlangen dat mij nooit verlaat.
wat heeft mij, volk, in u bekoord
en dat naar u mijn heimnis gaat.
Désiré De Wever.
|
|