Arsenaal. Jaargang 1

Het einde.

Eéns springt ons wrakke hart kapot:
't staat in ons levensboek geschreven;
- aan elk verhaaltje is er een slot
en 't doodgaan is toch 't laatste in 't leven!

Maar hoé, wannéér of wààr we tot
die dood gaan, is niet opgegeven:
want de epiloog ontbreekt - slechts God
kent 't uur van dit onzalig sneven!

Dàn worden we van boekenheld
auteur en schrijven zèlf het blad
ten einde, en van ons laatste woord

hangt af welk vonnis wordt geveld:
of, wat we hebben neergeklad,
ons dôôrhelpt door de hemelpoort!

Jan de Brugghenaere.