De arbeidsenquête van 1887. Deel 2: Maastricht

Verhoor van den heer M. Everaerts.
(Verkort).

6732. V. De Voorzitter: Wil mij opgeven uw naam, voornaam, beroep, ouderdom en woonplaats.

A Mattheus Everaerts, oud 34jaren ik heb op het oogenblik een herberg, en een handel in steenkolen, maar vroeger was ik werkman te Maastricht.

6733. V. Hoelang zijt gij in den handel en in uw herberg?

[p. 133]

A. Zoo wat vier jaar.

6734. V. Wat hebt gij tot uw 30ste jaar gedaan?

A. Werkman geweest.

6735. V. Van jongs af aan?

A. Om u te dienen.

6736. V. Waar hebt gij gewerkt?

A. Op de glasblazerij van de firma Regout.

6737. V. Hoe oud zijt gij begonnen?

A. met mijn tiende jaar, op een half jaar weet ik dat zoo niet te zeggen. Daar heb ik gewerkt, dat was een martelwerk, en toen ben ik te huis gekomen op verscheidene plaatsen verbrand. Toen zeide mijn vader: neen, om zoo u te laten slachtofferen, al moest ik broodsgebrek lijden, gij gaat er niet meer heen. Ik had mij gebrand aan de armen en aan den hiel.

6738. V. Op uw tiende jaar zijt gij dus in de fabriek van den heer Regout gekomen, en wel in de glasblazerij. Hoe lang zijt gij daar geweest totdat uw vader u daar vandaan nam?

A. Zoowat 6 of 7 maanden zal ik daar geweest zijn.

6739. V. Dus nog geen vol jaar?

A. Dat geloof ik niet. Ik ben daarna een tijd thuis geweest, en daarna ben ik op de pottebakkerij van den heer Regout gekomen.

6740. V. Waart gij toen al 12 jaar?

A. Ja, ik had mijn communie gedaan,

6741. V. Hoe lang zijt gij in de pottenfabriek gebleven?

A. Dat zal ongeveer 1½ jaar geduurd hebben.

6742. V. Gij waart toen tusschen de 13 en 14 jaar. Wat is er toen met u begonnen?

A. Toen ben ik op de weverij van den heer Posthumus gekomen, waar ik ongeveer 4 jaren gebleven ben; zoowat tot mijn 17de jaar.

6743. V. En wat toen?

A. Toen ben ik gekomen bij mijnheer Stassen in de Havenstraat om met de kar te rijden. Van daar ben ik naar Luik gegaan, en toen ik daar een tijd geweest was, zei ik: vooruit, nu in dienst en ben toen nummerverwisselaar geworden.

Ik paste goed op, en toen mijn tijd om was, deed mijnheer Stassen zijn best om mij terug te krijgen, omdat ik natuurlijk fatsoenlijk was.

Toen ik 's Maandagsmorgens om 12 uur uit dienst kwam, had men mij dadelijk willen hebben, maar ik ben eerst den volgenden morgen weer aan 't werk gegaan.

6744 V Hoelang zijt gij daar geweest?

A. Totdat ik een herberg ben gaan doen, waarvoor de heer Stassen mij het geld heeft voorgeschoten, omdat ik altijd goed opgepast had, natuurlijk. En nu gaat het mij redelijk goed.

6745. V. Nu doet gij uw eigen zaak in steenkolen en een herberg, en mijnheer Stassen heeft je aan kapitaal geholpen?

A. Ja.

6746. V. En het gaat u daarin goed?

A. Ja Goddank, met de Heilige Moeder Gods!

6747 V. Zijt gij getrouwd?

A. Om u te dienen, met 6 kinderen. En ik mag er nog twaalf krijgen, als het zoons zijn, zijn ze allen voor den Koning; ze worden allen dragonder of huzaar. Liever dan op de fabriek. Als zij teekenen willen, mogen zij het doen voor hun geheele leven. Ik ben zelf soldaat geweest, en als ik een soldaat zie groeit mij het hart in het lijf, als hij maar proper is.

6749. V. Nu, laat ons nu eens komen tot het punt waarvoor gij nu hier zijt.

Zeg precies zooals het is. De zaken niet leelijker maken dan ze zijn, maar eerlijk en te goeder trouw vertellen zooals het is. Wat ligt u nu nog bij uit den tijd dat gij in de glasblazerij waart? Gij zijt er het eerst naar toe gegaan op uw tiende jaar. Hoe laat moest gij er naar toe?

A. 's Nachts om half twaalf, dat was ook tot verveling van mijn ouders, die 's nachts moesten waken om mij te roepen. En dan kwam ik 's morgens om half twaalf naar huis, zoo zwart als een moor, terwijl ik bijna niet kon staan van vermoeidheid, dat kunt gij begrijpen.

6750. V. Waren er veel kinderen met u toen ter tijd of weinig van die kinderen van 10 jaar?

A. Dat was equilibre.

6751. V. Waren er veel?

A. Heel veel.

6752. V. Waren er naar uw rekening 10 of 12 of meer?

A. Wel een 30, misschien meer.

6753 V. Waren dat allen van die kleine jongens?

[p. 134]

A. Ja.

6754. V. Waren er ook van die kleine jongens, die over dag moesten werken?

A. Ja als wij afkwamen, kwamen zij op.

6755. V. Dus die jongens waren even klein als gij, en gij waart dus toen reeds verdeeld in dagploegjes en nachtploegjes?

A. Ja.

6756. V. Kreegt gij den dagploeg ook?

A. Ja, van de eene week op de andere.

6757. V. En dat waren kinderen van 10 en 11 jaar?

A. Ja mijne kameraadjes schonen allen van dien leeftijd.

6758. V. Maar dáár is nu, Goddank! een einde aangekomen door de nieuwe wet. Sedert 1874 komen die dingen niet meer voor, niet waar?

A. Dat zou ik niet kunnen zeggen.

6759. V. Toen uw vader van oordeel was dat dit werk voor een kind te zwaar was zijt gij een poos thuis geweest en heeft uw vader u op de aardewerk-afdeeling gedaan. Hadt gij het daar minder slecht?

A. Daar ging het nog al.

6760. V. Daar behoefdet gij niet des nachts te werken?

A. Neen.

6761. V. Doch uit dien tijd herinnert gij u niet zoo veel meer?

A. Neen.

6762. V. Gebeurde het wel eens, toen gij als jongen op de fabriek werktet, dat die kinderen slaag kregen?

A. Ik heb wel eens gezien dat een jongen, die nog een beetje kleiner dan ik was, met een moule een slag op zijn bakkes kreeg.

6763 V. Ge schijnt ook wel het een en ander te weten hoe het op dit oogenblik op de fabriek toegaat; althans ge hebt dit geschreven.

A. Jawel.

6764. V. En naar aanleiding daarvan hebben we u geroepen om hier te komen spreken. We hebben u nu wel niet laten zweren, maar bedenk wel dat gij evenmin van de waarheid moogt afwijken. Hoe komt ge aan de wetenschap van hetgeen gij zoo al geschreven hebt?

A. Omdat ik het gezien heb.

6765. V. Maar dat is immers onmogelijk?

A. Wel toen ik 12 jaren oud was, op de pottenfabriek, was ik bijna even verstandig als nu. Toen ik mijn eerste communie deed, verloor ik mijn moeder; mijn vader was schipper. Wij hebben toen het huishouden staande gehouden, en ik was toen al even fatsoenlijk als u mij nu voor u ziet. En daarom, omdat ik de handelwijze in de fabriek gezien had en thans een herberg houd waardoor ik aanhoudend de klachten aanhoor, en u in het belang van den werkman die klachten wenscht te kennen, heb ik de vrijheid genomen, Edele Heeren, om u te schrijven, en ik nam mij voor, als het zoover kwam, het u te zeggen.

6766. V. Maar zijn nu die dingen, die gij in uw brief schrijft, dingen die ge nog in den laatsten tijd van de menschen, die af en toe bij u komen, uit hun eigen mond gehoord hebt?

A. Ja.

6767. V. Dat uithalen van die ovens, hebt gij dat wel als jongen gezien en ook na dien tijd?

A. Ja.

6768. V. Hoe kwaamt gij er dan?

A. Ik reed steenkolen naar de fabriek der firma Regout, eene kar met twee paarden bespannen, en als ik die kar dan opgeslagen had ging ik wel eens kijken.

6769. V. Gij zegt dus dat gij met die kar in de fabriek kwaamt, waar gij anders wel uit waart gebleven want waar anders geen vreemde inkomt?

A. Toen kwam ik er in, want Stassen had het aangenomen en dan ging ik eens kijken in de fabriek. Toen was ik van den dienst af en ik was toen 21 jaren. In 1871 ben ik opgekomen en in 1873 ben ik afgekomen. Ik ben toen dadelijk bij Stassen gekomen en heb met de kar moeten rijden.

6770. V. En bij die gelegenheden kwaamt ge er en hebt ge er wel eens gesnuffeld. Wat zaagt ge dan?

A. Dan zag ik hoe de menschen, als zij uit die gloeiende ovens kwamen, ellendig gingen zitten. Ik dacht: hoe kan God dat toelaten. Ik zou zoo niet willen werken en ging liever voor tien

[p. 135]

jaar naar de Oost. Men kon de menschen niet kennen van het zweet. Het was niet aan te zien. De cassettes waren zoo heet en gloeiend dat ze niet in de hand waren te houden. Waarom konden die niet een dag blijven staan tot ze bekoeld zijn?

6771. V. Hebt gij dus het uithalen van de ovens wel gezien?

A. Ja, vroeger en later. En het was niet aan te zien zooals de menschen het zweet afliep.

6772. V. Dat een mensch zweet en zich moede maakt, dat gebeurt meer. Maar was dit zoo erg dat toen gij als jongen van 12 jaren dit zaagt, gij begreept dat dit zoo erg was?

A. Ja, en wanneer ik het had moeten doen dan had ik liever geteekend voor mijn geheele leven.

6773. V. Waren daarbij ook vrouwen?

A. Niet bij het uitpakken. Maar vrouwen maakten wel den oven ledig.

6774. V. Nemen zij de cassetten over van de mannen?

A. Zij ledigen ze.

6775. V. Werken ook vrouwen in hetzelfde lokaal?

A. Ja, zij ledigen wat de mannen uitgeven.

6776. V. Bezoeken de menschen, die dat werk doen, uwe herberg thans nog?

A. Ja.

6777. V. Weet gij hunne namen?

A. Neen, nu komen zij gedurende eenigen tijd, en dan ziet men ze weer een poos niet.

6778. V. Maar weet gij hunne namen niet?

A. Ik zou ze u wel kunnen doen weten.

6779. V. Is het waar wat gij schrijft in uw brief, dat het loon der aardewerkers nu op de helft verminderd is?

A. Vroeger verdienden zij bijna de helft meer dan nu, en nu moeten zij de helft meer werk maken. Het werk dat die meesters maken moeten die kleine troepen nu ook zooveel sneller vervoeren. Vroeger maakten zij 12 stuks op een dag en nu wel 14 maal 12, en die kleinen moeten die maar aanhoudend vervoeren, en dan komen zij nog niet aan het daggeld van vroeger.

6780. V. Wat schrijft gij dat zij met de zweep gedreven worden kelders in en uit met zware vrachten op de armen gij verzint toch die zweep er bij?

A. Ja het is bijna met de zweep, zij moeten den geheelen dag door van die groote rollen aarde vervoeren van 40 à 45 kilo's

6781. V. Wie moeten die vervoeren, de jongens?

A. Neen de mannen. Meermalen heb ik hooren zeggen dat 80 tot 90 duizend kilo per dag per wagen vervoerd en de kelders ingebracht is.

6782. V. Klaagt het volk dikwijls over het afkeuren van het werk?

A. Ja.

6783. V. Maar als er slecht werk verricht wordt, is het toch billijk dat het wordt afgekeurd en daarvoor geene betaling geschiedt, want dan gaat toch de grondstof van den fabrikant ook verloren?

A. Dat is zoo, maar als de menschen met niemendal thuis komen, wanneer zij aan kleine winkeliers voor f 15 of f 16 aan eetwaren te goed hebben, dan zijn die kleine winkeliers hun geld kwijt. Men moet daarbij niet vergeten dat de menschen driemaal meer dan vroeger moeten afleveren, zoowel blazers, slijper als faïenciers.

6785. De Heer Ruys van Beerenbroek: Gij hebt verteld dat gij 34 jaar oud zijt, dat gij op 11jarigen leeftijd in de glasfabriek zijt gegaan, omdat uw ouders het zoo vervelend vonden u om 12 uur te wekken en naar de fabriek te zenden. Maar wie had u daar geplaatst?

A. Mijn vader.

6786. V. Dus uw vader heeft dat gedaan en op eigen initiatief?

A. Natuurlijk, een kind kan niet anders. Mijn vader deed dat omdat een uit de nabuurschap zoo gezegd had, geef mij de kinderen maar mede en zoo zijn wij er gekomen.

6787. V. Hebt gij meer broeders en zusters, die op de fabriek werken?

A. Ja, die werken er nog.

6788. V. Bij wie?

A. Bij de firma Regout.

6789. V: Noem de namen van die broeders en zusters eens. Zoo even hebt gij er niet van gesproken, het zou zeer goed geweest zijn, als gij dat gedaan hadt.

[p. 136]

A. Ik heb een broeder, die werkt in de vliegende ploeg.

6790. V. Wat doet die?

A. Aarde dragen.

6791. V. Is dat die geprepareerde aarde, waarvan gij gesproken hebt?

A. Ja.

6792. V. Dan hebt gij ons onvolledig ingelicht. Hoeveel verdient hij daar?

A. f 13 à f 14.

6793. V. In de week?

A. Neen, in de quinzaine.

6811. V. Weet gij van die familie van uw broer nog bijzonderheden?

A. Neen, wij spreken elkaar zelden; ik bemoei mij niet met hem en hij niet met mij, hij zorgt voor zijn huishouden en ik voor het mijne.

6812 V. Hebt gij nog niet een broer?

A. Ja, die werkt bij mijnheer Philips in de tabaksfabriek.

6817. V. Is dat nu de geheele familie?

A. Dan is nog een broer bij mijnheer Dolhain, in den steenkolenhandel.

6818. V. Wat zijn daar zijn bezigheden?

A. Dan eens kolenrijden en dan eens kolen wegbrengen.

6819. V. Wat verdient hij?

A. Een gulden per dag en het drinkgeld.

6824. V. Is dat al uwe familie?

A. Ja.

8625. V. Volgens uwe levensgeschiedenis zijt gij dus tot uw 11de jaar op de glasslijperij geweest, daarna te Luik, toen zijt gij in dienst gegaan en daarna weder bij Stassen.

A. Juist.

6826. V. Hoe lang zijt gij getrouwd?

A. Sedert 12 Mei 1873, 1874 of 1875

6827. V, Hebt gij reeds lang uw café?

A. Ongeveer 4 jaren.

6828. V. Vóór dien tijd zijt gij bij Stassen geweest en reedt gij met de kar?

A. Ja.

6829. A. Tot op het laatst toe?

A Neen.

6830. V. waarom niet?

A. Omdat toen niet meer gereden werd met karren.

6831. V. Hoe lang is dat geleden?

A. Dat kan ik u niet zeggen; maar het is al verscheidene jaren.

6832. V. Het is toch al lang dat er een embranchement van den spoorweg naar de fabriek bestaat, zoodat er niet meer met karren gereden wordt. Dit is toch zeker al wel 8 of 9 jaren, zoo niet langer.

A. Ik geloof dat het pas 6 of 7 jaren geleden is.

6833. V. Na 1877 zijt gij er waarschijnlijk niet meer geweest?

A. Ik heb verscheiden wagenvrachten naar de fabriek vervoerd.

6834. V. Dat is de quaestie niet. Ik betwijfel het volstrekt niet, dat gij een en ander gezien hebt, maar ik wenschte den tijd te preciseeren.

A. Ik kan dit onmogelijk juist zeggen. Wanneer ik toen geweten had dat er eenmaal een onderzoek naar het lot van den werkman zou gedaan worden, dan had ik op dat alles zeker meer gelet.

6835. V. Dat moge zoo wezen, maar gij hebt toch een brief geschreven en feiten gemeld. Gij hebt u in ieder geval kunnen voorbereiden voor het verhoor, dat gij hier zoudt ondergaan. Men vraagt dan toch naar feiten en denkt over een en ander. Ik moet dan ook zeer bepaald mijn vraag herhalen.

Nu hebt gij gezegd, gij hebt aan die ovens gezien dat het erg toeging, hetgeen ook reeds genoegzaam door andere getuigen gebleken is, zonder dat juist gij dat hier behoefdet te komen verklaren. Dat is echter in zooverre goed, maar gij zegt daarbij te hebben gezien dat de cassetten bij het ledigen van de ovens daaruit gedragen werden door mannen en dan naderhand geledigd door vrouwen. Nu heeft de voorzitter u zoo even gevraagd waar dat ledigen geschiedde, en daarop hebt gij geen, mijns inziens, duidelijk antwoord gegeven. Nu vraag ik u: waar geschiedde dat ledigen?

A. De cassetten worden uitgegeven, en dan pakken de vrouwen die aan en doen den inhoud in manden.

6836. V. Dat is dus in de nabijheid der ovens?

A. Ja.

6837. V. Nu kan ik er mij mede vereenigen, maar zoo even heb ik u niet begrepen, omdat gij er niet in traadt.

A. De mannen geven het uit en de vrouwen leggen het in manden.

[p. 137]

6838. V. Nu een ander punt. Gij zegt, die rollen aarde worden gedragen in de kelders, en dat is een zeer zwaar werk; zij moeten die kelders in en dan er weer uit. Hebt gij dat gezien?

A. Dat heb ik gezien.

6839. V. Wanneer?

A. Toen ik bij den meester werkte op de pottenfabriek.

6840. V. Maar dan verwondert het mij toch, dat uw broeder daar nog werkt?

A. Hij zeide ook dat het hard werken was.

6841. V. Is het zulk een gevaarlijk werk om zoo in het volle zweet die aarde in en uit de kelders te brengen?

A. De eene keer is men meer bezweet dan de andere.

6842. V. Hebt gij in den laatstentijd nog met uw broer over dat werk gesproken?

A. Vier maanden geleden zeide hij mij, dat het was hard werken en minder verdienen.

6843. V. Ik moet opmerken dat de toestand, zooals gij dien geschilderd hebt uit uwe ondervinding, toen gij als jongen van 12 jaren in de fabriek kwaamt en later toen gij met de steenkolenkar er kwaamt, thans aanmerkelijk veranderd is. Die aarden rollen worden niet in den kelder gedragen. Is u die verandering niet bekend? Die rollen worden thans op wagens aangevoerd langs een plank naar beneden geworpen; alles gaat machinaal in en uit.

Als uw broeder u over dat werk sprak, hadt gij wel eens kunnen vragen hoe het thans gaat. Volgens uw brief is een der gevaarlijkste zijden van het brengen der aarde in den kelder, het bezweet zijn en het komen in een kouden kelder; daardoor kan men ziekten oploopen; maar die voorstelling is sedert geruimen tijd niet meer juist. Wij zullen nu van dit punt afstappen. Waar woont gij?

A. In de Oeverstraat te Wijck.

6844. V. Hebt gij daar uw herberg?

A. Ja, links als men naar het spoor gaat.

6845 V. Dan moet gij daar toch meer arbeiders krijgen van de Céramique dan van de fabriek der firma Regout, want die laatste fabriek ligt wel zesmaal zoo ver van uw café als de Céramique?

A. In de week zie ik ze zoo niet, maar des Zondags.

6846. V. Wat wordt zoo al gezegd omtrent de fabriek Céramique?

A. Er wordt wel gesproken over hard werken, maar daar wordt niet zoo gejaagd, er zijn niet zooveel meesters, ieder werkt meer op zijn eigen houtje.

6847. V. Maar wat wordt er alzoo van de Céramique verteld?

A. Daarover hoor ik zooveel niet spreken. Ik hoor alleen wel eens zeggen dat in de Céramique niet zoo hard gewerkt wordt als bij Regout.

6848. De Voorzitter: gij hebt gezegd dat in de Céramique niet zooveel meesters waren. Daarmede bedoelt gij niet de heeren, maar de bazen, die over het volk staan?

A. Juist, dat was mijne bedoeling.

6850. V. Gij hebt gezegd dat over de Céramique niet zooveel gesproken werd. Daarmede hebt gij willen zeggen, dat daarover niet zooveel geklaagd werd, niet waar?

A. Ja.

6851. V. In het begin van uw verhoor hebt gij gezegd, dat gij, voordat gij in dienst gingt, werkzaam waart bij den heer Stassen. Gij waart daar ongeveer op uw 16de jaar gekomen. Gij hebt daar dus een jaar of drie gewerkt voordat gij in dienst kwaamt?

Mijnheer Stassen wilde u gaarne terughebben toen gij uit den dienst terugkwaamt en stond er als het ware op te wachten dat gij dadelijk weêr in zijn dienst zoudt komen, wat eerst den volgenden dag gebeurdis. Gij zijt daar jaren achtereen gebleven, en toen gij voor eigen rekening zijt begonnen, was het de heer Stassen die u door zijn credietgeving daartoe met een kapitaaltje in staat heeft gesteld.

Dit hebt gij alles verteld, niet waar?

A. Ja.

6852. V. Hebt gij nog iets uit eigen beweging mede te deelen?

A. Ja Mijnheer: wij gaan met de werklieden om en weten wat er alzoo gebeurt. De vrouwen welke op de fabrieken werken komen om 12 uur, na een harden dag, aanjakkeren om hare kinderen die aldoor om de moeder geschreeuwd hebben, de borst te geven; dan worden die kinderen weder van haar afgenomen

[p. 138]

die natuurlijk hart en ziel uitschreeuwen, omdat zij, hoe klein zij ook zijn, hun moeder wel kennen.

Ik heb dan wel eens bij mij zelf gezegd: als ik eens ergens kom, zal ik het eens zeggen.

6853. V. Wat zoudt gij dan zeggen?

A. Dat die vrouwen zoo werken moeten en de mannen geen werk kunnen krijgen. De vrouwen komen gejaagd van het werk, geven even de borst aan het kind, zorgen even voor het eten en gaan dan weer naar het werk.

6854. V. Hebt gij nog iets?

A. Neen.

6855. De Heer Ruys van Beerenbroek: Hebt gij vergunning of alleen een bier-café?

A. Ik heb vergunning.

6856. V. Wat wordt er meer gebruikt als bier?

A. Ook wel een borrel Schiedammer.

6857. V. Wat wordt er meer gedronken, bier of een borrel?

A. Dat is onverschillig.

6858. V. Wordt er 's avonds meer bier of meer jenever gedronken?

A. 's Avonds meer bier.

6859. V. Gij zegt, dat de werkman weinig verdient, dus hij verteert ook weinig, niet waar?

A. Zooals ik u zeide, de werklieden verdienen weinig, dus ik ook.

6860. V. Wordt met de weinige verdiensten nog misbruik gemaakt van sterken drank?

A. Heel weinig. Toen ik in 1880 begon, waren de verdiensten redelijk, toen verkocht ik een paar tonnen bier in de maand meer. Zooals een fatsoenlijk man doet, betaal ik per maand den brouwer; als men dat doet, ziet men wat men verdiend heeft.

6861. V. Van betalen gesproken, die fabrieksarbeiders die bij u komen, hoe krijgen die hun loon betaald?

A. Op de Céramique alle 14 dagen en bij mijnheer Regout alle halve maand.

6862. V. Die lieden dan die gewoonlijk bij u komen, betalen die geregeld, of moet gij wel eens crediet geven op de quinzaine?

A. Die nemen een glas bier op de quinzaine; geen werkman bijna heeft in de week centen.

6863. V. Dus het wordt opgeschreven?

A. Ja, men zegt dan: onthoud het maar.

6864. V. Weet ge of dat ook in andere winkels gebeurt?

A. Jawel, dat is de gewoonte; bijna alle werklieden poffen.

6865. V. En wanneer zij poffen, krijgen zij dan in de winkels hunne waren tot denzelfden prijs als à contant, of moeten zij die duurder betalen?

A. Neen, zij krijgen de waren tot den gewonen prijs.

6866. V. En als de quinzaine afgeloopen is, betalen zij dan hun schuld?

A. Van tijd tot tijd krijgen die winkeltjes wel eens een klad aan, want wanneer zij niets verdienen, kunnen ze ook niet betalen.

6867. V. Gebeurt het u zelf wel eens dat zij in uw herberg op crediet nemen en na 14 dagen niet betalen?

A. Ja, dit gebeurt wel, maar dan zeg ik: wanneer gij niet betaalt, houd ik mijn drank. Ik laat mij niet afpoffen, want ik werk voor mijn huisgezin.

6868. V. Met vastenavond en kermis dan?

A. Dat verschilt meer dan de helft.

6869. V. En betalen zij dan? Hebben zij dan geld?

A. Dan pot iedereen, hoe weinig het ook is. Maar dit is ook al heel wat minder dan vroeger. Wanneer zij nu een dag pleizier gehad hebben, dan kan men hen den anderen dag tehuis zien zitten. Zoo is het met de kermis, die men best op één dag in plaats van op twee dagen kan stellen; zoo is het ook met den vastenavond.

6870. De Voorzitter: Getuige, uw verhoor is thans afgeloopen.

M. Everaertz.