De Arabische Alkoran

In den name des barmhertighen ende goedigen Gods. XXXV. Capittel.

ICk sweere by de Morghen-sterre dat ick niet en dwale noch gheen woorden spreecke die my Godt niet bevolen heeft. God heeft my van der Aerden opgheheven, ende my door zijnen mont gheleert, nochtans ben ick wel soo verre van hem geweest, als men in twee reysen met een Mick-boghe beschieten mocht: ende niemant en sal Mahomet om dit Goddelicke ghesichte willen belachen, hy heeft het Paradijs gesien, ende sijn oogen hebben wonderlijcke dingen aenschout: want hy heeft onder anderen drie beelden komen te sien, namelick Alethe, Alance, ende Maneth.

Veel menschen sijn in een valsche waen ende geven uyt datter onder de Enghelen oock Vrouw-persoonen zijn, maer dit en is niet onder de Enghelen, want het is een ghedichtsel, dewijle zy dat met gheen

[fol. 142]

gront en konnen bewijsen, ende Godt siet wel wie het wel ofte qualick voor heeft.

De vroome geeft hy sterckheyt, maer de boose quale ende pijne, ende na dien u God gheschapen heeft, waerom en hout ghy u dan niet na der behoorlickheyt teghen hem, want hy weet aller menschen heymelijckheden. Ghy moet alle weder tot God komen, want hy geeft het leven ende doodt, hy is een Vader des Mans ende Wijfs, hy geeft Rijckdom ende Armoet alsoo ’t hem behaeght.

Den jongsten dagh des oordeels naerdert hem hier toe, ende ghy verwondert u hier over, ende ghy belacht het oock: maer bidt God aen, ende verootmoedigt u voor hem.