Inden name des barmhertighen ende goedighen Gods. XIX. Capittel.
DE wonder wercken die in desen cierlijcken ende staetelijcken boeck gheschreven werden, die sijn de vroome Godtsalighe lieden seltsaem te hooren, maer sy houden ’t voor groote, ja voor Goddelijcke dingen: maer de ongheloovighe houden dat voor toverije, ende sullen daerom bevinden dat Godt de schepper des Hemels ende der Aerden haer geen hulpe bewijsen sal.
Ghy sult dese dingen in goede betrachtinge houden, want Godt sal alle Menschen na den doodt voor sijnen Richterstoel trecken, ende de verachters deser onser gheboden, sullen swaerlijck in’t vyer ghestraft werden, maer de gene die hope hebben tot ons te komen die sullen in ’t Paradijs gheset werden, want sy roepen Godt aen ende dancken hem.
Soo Godt hem soo seer haestede om quaet te doen, als hy ons wel veel goets bewijst, so hadde hy de Goddeloose over lange gestraft, maer hy geeft haer ruymte ende wil sien of zy haer tot hem bekeeren willen: maer de teghen sprekers seggen, brengt ons eenen anderen Alkoran voort ofte yet anders van desen: wy antwoorden hier op: dat wy sulcx gheensins willen doen, niet alleen van weghen de Goddelijcke betrachtinghe sijner gheboden, maer oock van wegen de vreese voor den dag des Oordeels: maer Godt heeft my van desen verlost.
Ende nadien Godt mijn wijsheyt siet, soo sal hy my hooren, ende totten wegh des heyls beroepen, want wie goet doet die komt in’t Paradijs, maer wie quaet sticht, die wert in’t vyer geworpen, want der sondaers wercken en behagen God niet.
Veel Menschen bekennen dat God sy een schepper des Hemels ende der Aerden, een gever des levens, ende des doodts, maer des niet te min, soo en gelooven sy niet aen hem. Hy is waerachtigh God, ende wie de waerheyt verlaet, die stort hem selven in ’t verderven. Waer om en wilt ghy u doch niet bekeeren, want Godts woorden sijn waerachtigh.
Veel ongeloovighe segghen, sy en verstaen den Alkoran niet, maer of men al schoon haer den selven verklaerde, soo en soudet haer doch geenen nut wesen, daerom en siet maer eens wat het met haer voorouders voor een uytganc heeft gehad.
In desen tijdt sult ghy segghen dat sy haer quade wercken nalaten, want God en straft dan geenen Menschen, maer de lieden doen haer selven schade.
Als God wilde, soo moesten alle menschen in hem gelooven die op den Aerdtbodem sijn, maer hy en wil haer niet tot den gheloove dwinghen. Niemant en kan sonder den wille Gods gelooven, ende God laet de Goddeloose in haer boosheyt altoos voort varen, want by de ongheloovighe en helpen noch Hemelsche noch Aerdtsche dinghen, noch wonder teeckens noch yet anders, maer zy verwachten alleene den uytganck so het met hun voor Vaders oock gehad heeft, doch sy moghen wachten soo lange sy willen, ick wil onder desen de mijne verlossen ende my die andere gantsch ontslaen, ende in den rechten geloove alleen eenen God aen bidden, want doen hy my op den rechten wegh bracht, so heeft hy my met ernst bevolen dat ick in Gods plaetse genen anderen soude aenroepen.
Auteursrechtvrij