Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

[p. 89]

Air in muziek.
Van Diana aan Sirenus.

Stem: Amarilli mia bella.

ACh droevige gedagten!
Die myn bedrukte ziel
Door heete pynen,,, Als nevel doet verdwynen:
Die my verstrikt in dulle razernyen,

Laat ik my nu bevryen

Voor korten tyd met zagter vaarzen zugten,
Ach Sirenus, ach Sirenus, ach Sirenus om uw' vlugten.
Nu gy my, ô groote Venus,

Met uwen Zoon vergeet,

Leyd ik de slagen,
Die ik behoorlyk dragen,
Want als hy zig ootmoedig kwam vertoonen

Wild' ik hem nooit beloonen,

Nu leyde ik, voor zyn, wel duizend pynen,
Bitze straffen, bitze straffen, bitze straffen 'k moet verdwynen.
Zoo my dees te droeve plagen,

Van een rampzalig lot

Waren beschoren,
'k Zou dit verdriet met klagen wel verzagten:

Nu helpen my geen klagten,

Als ik bedenk, 't is om myn bitze wreetheid,
Ach verwoede, ach verwoede, ach verwoede pylen noemt hy't!
Als gy my plagt aan te zoeken,

Keerd' ik myn oogen af.

[p. 90]

 

Nu moet ik blaken,

 

Ik laat ooit af u innerlyk te minnen

 

Gy laat u nooit verwinnen,

 

Ja g' hebt myn Min voor eeuwig afgesworen

 

Ach Sirenus, ach Sirnus, ach Sirenus kond gy hooren.

5.

Al ons nyd'ge Harders zeggen,

 

Dat gy my, g'lyk ik u

 

Veel deed verdragen,

 

Ook zoud met bitsheid plagen,

 

Doe vry uw wil: zie maar hoe 'k in rouw smoore,

 

En laat uw wraaklust hoore,

 

Wat 'k om u ley, aanschouw my tranen beken

 

Die wel rotzen, die wel rotzen, die wel rotzen zouden breken.