Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Mey-gezang

Stem:
Bereyd u huys terstont.
Een Meysje excellent.
Zuyg zuyg klein kintje teer.

AAnschouwt de Meye groen,

Met bloemtjes schoon ontloken;

Men ziet in dit saaysoen De beesjes uitgebroken:
Die eertyds op de stal, Waren met ongeval,
Die ziet men springen over al.

Men ziet het gantsche Woud

Vol heerelyke saken: Komt jonge lieden trouwt,
En wild u gaan vermaken,
Besteed nu uwen tyd, Terwyl dat gy hier zyt:
En doet de deugt en vreugt met vlyt.

De Zon die uit ons oog Geweken was na 't Zuiden

Die klimt nu weer om hoog,
Verquikt de groene kruiden;
Alzoo dat men hier ziet Dat God ons gunste bied,
Maar wy, eilaas! en agten 't niet.

Het Korenryk gewaad, Vergroent de dorre dalen

Het geen zeer lustig staat, Soo dat men niet ziet falen
Van al dat God de Heer Gemaakt heeft t'zynder eer;
Dies pryst zyn lof meer en meer.

[p. 85]

5.

De Boomen zyn omvat Met hare groene takken

 

En laten 't jeugdig blad Tot by der aarde zakken,

 

Als of het mede kent God die de Zegen zend,

 

Zoo ziet men daar de vreugt omtrent.

6.

De Visschen kan men mee

 

Van vreugden daar nauw temmen,

 

Die in de woeste Zee Of binnen waters swemmen,

 

Die ziet men nu ter tyd Met vrolyke jolyt,

 

Nadien zy zyn van kouw bevryd.

7.

En voorders is 'er niet

 

Op aarden schier te noemen,

 

Dat God zyn zegen bied,

 

Of 't gaat hem daar voor roemen:

 

Maar wy wenschen onvroet

 

Met opgeblasen moed

 

En kennen nooit ons Schepper goet.

8.

Wel t'wyl het altemaal

 

Zyn Schepper weet te vinden,

 

Een yder na zyn taal

 

Zyn tonge weet t'ontbinden:

 

Zoo laat ons leggen of

 

Ons zonden swaar en grof

 

En spreken tot des Heeren lof