Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Zang van Apollo op de veranderde Daphne.

Stem:
Te Vlissinge leid een Jagt &c.
Als ik myn Philis kussen mag.
Als Thirsis zag 't zoet oog gestraal.
Apoll' had naauwelyks zyn Broek.
Rosaura, zagter dan een Roos.

ô PNeus Kint, 'k heb my vertrouwt

Aan uwe wet, door min gedreven,

Gy zyt niet dan een boom in 't wout,

Nu gy verscheide zyt uit 't leven.

Uw klagte drong aan 's Hemels throon,

Toen gy myn Minnebrant ontvlugten.

Uw stem bewoog de hooge Goôn;

Gy niet door Goddelyke zugten.

Ik wenschte u wel min beschermt,

Maar d'Hemel lagt met myn gebeden,

En wil niet dat gy u ontfermt,

Al ziet hy my niet wel te vreden.

[p. 61]

4.

Uw loop my bitter was als gal.

 

Gy vreesde voor myn Minnekoozen.

 

Ons wenschen zyn, door uw geval,

 

Verkeert in zoo veel lukkeloozen.

5.

Wat bitze nyd, ô Daphne! heeft

 

U zoo de klaarheid doen mis pryzen.

 

ô Lieve Daphne! weer herleeft,

 

Of laat myn vreiheid weer verryzen:

6.

Ik roep vergeefs en speur te wis,

 

Myn reên treden zyn verloren;

 

Want zoo zy onbeweeg'lyk is,

 

Deez takken dan myn klagt niet horen.

7.

Myn hoofd voor altyd zy gedekt,

 

Met uw zoo eeuwig groene bladen:

 

Uw Minnaar nu bedroeft, vertrekt,

 

ô Boom! hovaerdig tot myn schaden.