Minne-klagt.
Stem: Aimable Vaincoeur.
HOe speeld my de Min, Van myn Herderin,
Myn Flora myn waarde, Myn vreugde op aarde
Gestaag in den zin; Door 't groot vermogen,
Der flonkerende oogen, Van myn Engelin,
Haar bloozende mond, Haar poezele leden,
Haar volmaakte zeden, Houd myn Ziel gewond,
Ag! ag! wanneer, Geniet ik eens de eer,
Om u te genaken, Myn doel en myn baken,
Ag wist gy hoe teer, ô Schoone Maagt,
Uw Cloris zyn hert en trouwe min opdraagt.
Ag! Flora kom, kom, Kom myn Zonneblom,
Kom keert u verheven, Na 't licht van uw leven,
U Cloris, eens om: Ach! laat myn stralen,
Op u schoonheit dalen; Als u Bruydegom,
Ik zal door myn ligt, De nevelen verdwynen
Der min, en beschynen U volmaakt gesigt,
Geen God Jupyn, Verschept in wat schyn,
Om schoonheid te winnen, Of Cloris in 't minnen,
Zal dienstiger zyn, En daar in niet
Aflaten, voor Flora haar wederliefde bied.
Is 't mogelyk Goo'n! Kan myn Venus schoon,
In minneloos leven, Wat vreugde kan 't geven,
Zal zy haar Adoon, Dan nimmer kussen,
Zyn minnevlam blussen, Of is Venus Zoon,
Dat mikkende kind Om schoonheid te wonden,
| |
Zyn hand nu gebonden, Kragteloos en blind;
Waarom of 't wigt Nu weigert zyn pligt
Aan Flora te toone, Of spilt hy op schoone
Ongaarne zyn schigt, Uit vrees dan aan
Zulk wildschut eens zelver te gast zal moeten gaan.
Ik buig my voor haar Goddelyk Altaar,
Om haar door myn smeken, In min te ontsteken,
Ik zal openbaar, Myn Uitverkoren,
Myn lyden doen hooren, Door gezang en snaar;
Ik zal 't Marmer beeld, Pygmalmus streelen,
Met kweelen en speelen: Tot z' haar gaven deelt:
Ik zal op myn Fluit, Met treurig geluit,
In Lied'ren en Psalmen, Myn lyden uitgalmen,
Op datze daar uit Myn druk en smert
Verstaande, Minsamer en medogender wert.
|
|
Auteursrechtvrij