Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

De Wanhoopende Minnaar.

Vois: Courant.

1.

ACh! wie zal die gelukkige eens zyn,

Die gy, o schoone! voor zyn

minnepyn,

En voor zyn dienst zult in uw hart ontfangen?
Ach! ach! Clorinde! dat ik dorst verlangen

Naar dat geluk! ://:

En op die waardigheen,

Geen eer nog staat, die hier niet voor

verdween.

2.

Maar al myn hoop die is voort op de

vlugt,

Zoo haast ik denk, hoe meenig minnaar

zugt,

Om uw volmaektheid en bekoorlyk weezen.
Ja zoo veranderd al myn hoop in vreezen.

Doordien ik weet, ://:

[p. 137]

 

Dat hier geen mensch op aard

 

Te vinden is, die dat geluk is waard.