Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2


Aan Climeen. Vois: Ballet de Montery. 1. HElaas! Climeen, ik zag uw ogen, Dat Godlyk ligt, En vond myn ziel ten hemel opgetogen, Door dat zoet gezigt. Ik wist niet of my vreugd of pyn, Geluk of ramp zou zyn, Maar ach! wat droever maar!
[pagina 129]
Niet zonder doods gevaar, Wierd ik het wel gewaar. 2. Uw Godlyk oog schiet niet dan vonken, 't Is vlam en vuur, En ider straaltje van die lieve lonken, Is een ziels kwetsuur. Zoo dat myn hert, daar door gekwetst, Myn dood al heeft geschets, Ten zy die lieve mond, Wiens oog my heeft gewond, My weder maakt gezond. 3. Bedwing dan uw betoovrende ogen, En doof die vlam, Die my myn ziel, door boven aarts vermogen, Aan my zelfs ontnam, Of laat uw lieve lipjes zyn, Die heelsters van myn pyn, Zoo ik dit niet verwerf, En die genezing derf, 't Is zeker dat ik sterf.