Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

Verkoelde liefde.

1.

ACh! Clorimeen, wat 's dit?
Waarom my dus verlaeten?

Staat toe dat 'k u verbid.

Zeg my nu,

Waarom schuw,

Voor myn min,

Die weleer bezat uw zin.

Waarom gaat gy verstoort

My dus afkeerig haeten,

Daar 'k u eertyds heb bekoort.

2.

Denk aan dien zoeten tydt,

Toen gy my pleeg te schenken

Uw min, vol zoetigheid

Ach! wel eer,

Kreeg ik meer.

Wyl myn gloed

[p. 128]

 

Zoo vernoegde uw gemoed.

 

Waar scheelt het Clorimeen,

 

't Geen onze min komt krenken,

 

Die wy deelden onder een.

 

3.

 

Keer weer! ei keer weerom!

 

Laat ons die vreugd weer voelen,

 

Alderschoonste lenteblom

 

Laat myn vlam,

 

Die u nam

 

In 't bezit,

 

Eens weer werden al ons wit.

 

Dan zal 't gevoel van vreugd,

 

Daar wy gestaag naar doelen

 

Weer verfrisschen onze jeugd.