Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2
(1753)–Anoniem Apollos Nieuwe-Jaers-Gift. Aen Het Bekoorlyke Hollandsche Jufferschap.– Auteursrechtvrij
[pagina 109]
| |
De wys met goed verstand;
In 't bybelsch liede boekje,
Of 't harpje, wel bekend;
Daar vind men jent,
Dees vois geprent;
Gy zult ze ook vinden, zoekje
Slegts van 't begin naar 't end.
3.
Je weet zeer wel, naar ik
't Wikk'
En weeg, zelfs op een prik,
Dat jaar en bruiloftszangen
Zyn opgewarmde spys,
Zoo koud als ys,
En laag van prys;
Des voegd 'er, met verstrangen
Wel by, dees mooje wys.
4.
Myn lieve lekkre kees!
Lees,
Of zing het zonder vrees;
Het zal u wis niet byten:
't En is geen Goliath,
Nog held van Gad,
Die moedig trad
Tot schrik der Ysrellyten:
Neen! 't is een weerloos blad.
5.
Nu eindlyk tot de zaak;
'k Raak
| |
[pagina 110]
| |
Hier anders uit den haak;
'k Moest u, myn vriend! verjaeren:
Wat hoefd een Philistyn
Daar by te zyn?
Dat heeft geen schyn
Hy word 'er by de hairen
Naar toe gesleept, o myn.
6.
Nu hoor myn woorden aan,
Zaan!
Ik zal ze u doen verstaan:
'k Wensch dat we u nog veel jaaren
Verjaaren, eer de dood,
Ons zeer minjoot
Met zyne poot
In 't rottig graf doe vaaren.
Dit wensch ik u, zeer bloot.
7.
Nu zwyg ik, by myn bil,
Stil,
Eer ik meer inkt verspil,
Om van meer heil te melden
Op zulk een drieduits lier;
't Lykt niet een zier
Ik laat dien zwier
Voor alle de andre helden
Die schreeven als een pier.
8.
Voor 't lest, o medemensch!
'k Wensch
| |
[pagina 111]
| |
Uw lichaam, lyf, of pens,
Of hoe men 't ook wil heeten,
Een lange Sanitas,
En al den bras,
Die ooit van pas
Gewenscht is door Poëeten,
Als imand jaarig was.
|
|