Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

't Is altyd niet gelyk het schynd.

Vois: Folie d' Espagne.

1.

HElaas! hoe zoet is 't in de kool te leven,
Zong in het veld de vrye nagtegaal,

[p. 97]

 

Daar Hy geluid hoort een Kanary geven,

 

Dat Bosch en veld weergalmen van zyn

 

taal.

 

2.

 

Hy hoeft zyn kost met kommer niet te

 

rapen,

 

Hy heeft goed graan, een zoete

 

wederga:

 

Hy kan gerust een ganschen nagt doorslapen,

 

Zy volgt, vernoegt, hem, waer hy

 

huppelt, na.

 

3.

 

Amintas, ziende een schoone herderinne;

 

Dagt dus ten top te zyn van alle vreugd,

 

Indien zoo lief, een maagd hem schonk

 

haer minne,

 

Daar hy getrout mee sleet zyn beste

 

jeugd.

 

4.

 

Maar in de kooi en 't huwlyk zyn veel

 

plagen,

 

Die niemand kend, dan die daar eerst

 

is in,

 

Gy die elkaar wilt zuivre liefde dragen,

 

Volgd ongetroud steeds 't zoet vermaak

 

der min.