Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

De tekens spreeken ook.

Vois: Tryn, zie daar hoe zal 't nou' weezen.

1.

PIet, je moet jou ramlen laeten,
Waar toe dient dat kwaad verwyt,
Neen men moet heel anders praeten,

Als m'een jonge dochter vryd.

'k Heb jou in den mond gegeven,

[Is 't niet zoo, o drooge bloed]

Hoe een kittig borst moet leeven,

Maar gy hebt verstand nog moet.

[p. 85]

 

2.

 

 

 

Al jou praetjes zyn maer grillen,

 

En voor my geen oortje waart.

 

'k Weet niet wat je meer zoud willen,

 

Hoe? ik geef je open kaart.

 

'k Durf, waar dat 't my scheelt, niet

 

klaegen,

 

Schoon dat ik myn best al doe.

 

'k Wed je nimmer van je daegen,

 

Vaartjes bul bragt by de koe!

 

 

 

3.

 

'k Zag je wel van verre komen,

 

Als ik laast alleenig was,

 

En ik veinsde zagt te dromen

 

Achter onze schuur, in 't gras;

 

En wanneer jy eerst genaekte,

 

Noemde jy me luije peet,

 

Daar je my op stil ontwaekte,

 

En dat was al wat je deed.

 

 

 

4.

 

Heb je myn lest, door je stoejen,

 

Niet in 't Klavergras geleid?

 

Zag je toen 't gezigt niet gloejen?

 

Was dat niet genoeg gezeid?

 

Ja het blos schoot op myn wangen

 

En ik vroeg doe stil, o Piet!

 

Of je een visje wilde vangen,

 

Maar ooh! jy verstond my niet.

[p. 86]

 

5.

 

Zeg my ook, hoe meenigmaelen

 

Heb ik je in myn zak verrast,

 

Daar je uw hand weer uit moest haelen,

 

En nooit dieper hebt getast;

 

Dog je nam wat alykruiken,

 

Daar ik over heb gestapt;

 

Dat je toen wat lont kost ruiken,

 

Had je mooi de vlieg geknapt.

 

 

 

6.

 

't Is je, denk ik, niet vergeeten

 

Dat je me eens in 't Veld zag staan,

 

En my roepen kwam om te eten.

 

Tokkelde ik je toen niet aen?

 

Zag je my niet lonken, wenken?

 

'k Hoeste en hemde, is 't zoo niet?

 

Heb je toen niet kunnen denken,

 

Waarom dat het is geschied.

 

 

 

7.

 

Wel wat zou ik meer betoonen?

 

'k Doe gelyk een brave meid.

 

Neen je kunt jou nooit verschoonen,

 

Want 't scheeld aan jou dommigheid.

 

Wel ik zag jou nooit beweegen,

 

Wat ik ook al heb gedaen.

 

Wist Jaep, Kees, of Louw die weegen,

 

Zou 't my nou wat beter staen.

 

 

 

8.

 

Al dat kwaed en bits verwyten,

 

Dat ik Lobregts Kees bemin.

[p. 87]

 

Kom je my in 't aenzigt smyten,

 

Even of ik trouwloos bin.

 

Maar jy bent [ik wil 't wel weeten]

 

Slimmer als de hond van Jan,

 

Die ons paerd geen hooy gund te eten

 

Schoon Hy 't zelfs niet kaeuwen kan.