Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

[p. 21]

Aan de Nagtegael

Vois: Tranquille Coeur.

1.

BEkorelyke Nagtegael,
Die dikwils, in het groene lommer,

Door uw betoverende tael,

Het minziek hart ontlast van kommer,

Wanneer uw gorgeltje, vol lieffelyk

geluid,

Verliefde deuntjes fluit.

2.

Als myn beminde Clorimeen

Weer komt om uw gezang te hooren,

Door 't lommerryke laentje treen,

Daer Gy uw' zangtroon hebt verkoren

Zingt dan, dat uw geluid dringt tot de

wolken in,

Hoe teer ik haer bemin.

3.

Wil haer myn liefde doen verstaen,

Zing hoe haer frissche roozekaeken

En vriendlyk oogjes my voortaen

In ongeveinsde minn' doen blaeken,

Die heldre sterretjes, die, door haer'

zuivren gloed,

My troffen in 't gemoed.

[p. 22]

 

4.

 

Zing voorts hoe haer bekoorlykheen

 

Haer zuivre deugd en kuische zeden

 

Haer lichaem, juist gevormd van leen,

 

En al haer zoete aentreklykheden

 

Gestadig zyn gedrukt in myn geheugenis,

 

Schoon zy ver van my is.

 

5.

 

Maer zing vooral hoe 'k zugt en kwyn,

 

En treur in 't bloejenst van myn daegen

 

En hoe ik sterf van minnepynn'

 

Zoo zy geen eind maekt van myn klaegen,

 

Misschien, o Zangertje, misschien dat

 

uw geschal,

 

Haer hart bewegen zal.

 

6.

 

Zy zal met lust van u verstaen

 

Het geen zy nooit van my wouw hooren

 

Hef dan somtyds voor my eens aen;

 

Zoo moet geen ongeval u stooren,

 

Zoo roer geen wind het loof, zoo zwyg

 

al 't pluimgediert.

 

Dat triplend om u zwiert.