Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Menuet van Geminiani.

1.

WEl wat leefter op der Aerde,
't Geen de Min God niet beheerst,
Jae de Goon hoe groot van waerden;
Voelden zynen pyl het eerst,
Voor my ist, Voor my ist,
Immers een pyn,
Dat ik niet by myn Climene mag zyn.

2.

Duizend zulke malle Kuuren,
Heeft Cupido uytgevoert,
Nagt nog Dach kan hy niet duuren,
't Zy hy d'een of d'aer beloert,

[p. 59]

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Dat ik niet by myn Climene mag zyn.

 

3.

 

My heeft hy ook al zyn plagen,

 

Op gelegt ik ben doorwond:

 

Nogtans kan ik die wel dragen,

 

Als Climeen my maekt gezondt.

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Als ik niet by myn Climene mag zyn.

 

4.

 

Engel lief wiens lonkende Oogen,

 

Schoonder blinken als de Zon,

 

Ik weerstond u zoet vermogen;

 

Zoo lang ik het lyden kon;

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Als ik niet by myn Climene mag zyn.

 

5.

 

Lieve Wellust van myn Dagen,

 

'k Stierf om u, maer laes: zoo dra,

 

Ik myn noot aen u kwam klagen,

 

Trof my voort uw Ongenae,

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Dat ik niet by myn Climene mag zyn.

 

6.

 

Maer wat Droefheit laet zig horen,

[p. 60]

 

Aen myn Ziel! ik stae versteld,

 

Daer myn Min a kon bekoren,

 

Dat gy naer Verandering helt,

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Dat ik niet by myn Climene mag zyn.

 

7.

 

Ach! nu moet ik Eeuwig treuren,

 

Als ik u myn Liefste mis;

 

Mogt het sterven my gebeuren,

 

'k Stierf blymoedig, jae gewis.

 

Voor my ist, Voor my ist,

 

Immers een pyn,

 

Dat ik niet by myn Climene mag zyn.