Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Lanturlu perfors.

Stem: Pistolet.

1.

ZIlvia ging onlangs stewaerd treden,
Wanneer Coridon kwam aengereeden,
Die haer vroeg; of hy haer mogt gelyden,
En na heur Huys: En na heur Huys:
Mogt met zyn Chaisje ryden.

2.

Maer wat zey toen, deze Herderinne?
Knaepje sprak zy steld dat uyt uw zinnen:
Want ik vind, daer in dog geen behaegen,
Ook wil ik my: Ook wil ik my:
Zoo ligt niet met u waegen.

3.

Dog dit zeggen kon heur niet veel baeten,
Wyl de Knaep terstond begon te praeten,

[p. 23]

 

Dat indien, zy haer daer tegen stelden

 

Het zou gewis: Het zou gewis:

 

Heur Hoepelrokje gelden.

 

4.

 

Hier op vatten hy heur by de leeden,

 

Meysje (zeyt hy) ryd maer met my

 

mede;

 

Want ik zal, u niet alleenig laeten,

 

En daerom staek: En daerom staek:

 

Vry al het tegen praeten.

 

5.

 

Zy heur ziende dus bezet alomme,

 

Is op zyn verzoek daer op geklomme

 

En zoo ras, hy by heur zat op 't Cheesje,

 

De franse slag: De franse slag:

 

Leyd hy straks op zyn Beesje.

 

6.

 

Bloed, wat zat dat Knaepje toen te pryken;

 

Maer wat stond hy op zyn neus te kyken!

 

Toen hy dagt, heur soetjes t'huys te

 

brengen,

 

En Zilvia: En Zilvia:

 

Dat gants niet wou gehengen.

 

7.

 

Toen dorst hy, en zyne Metgezellen,

 

Dit schoon-geoogde Nimphje niet verzellen;

 

Want men zag, dat men nu niet in langen,

[p. 24]

 

Met zoo veel gunst: Met zoo veel gunst:

 

Wierd als wel-eer ontfangen.

 

8.

 

Des zyn zy naer hier wat te staen dralen,

 

Met hun Viertjes, zagjes heen gaen dwalen;

 

Zeer verstoord, op deze Herderinne:

 

Om dat zy hun: Om dat zy hun,

 

Niet eens verzogt had binnen.