| |
| |
| |
Overleg van 't huuwlyk.
Stem: Myn Alderschoonste, enz.
1.
Schoon dat ik onder 't Groen,
Kan tot myn Rust niet doen,
Schoon ik met duyzend kus us us ussen,
Myn Minnevlamme blu us us ussen,
Schoon zy met Bitt're Zugte,
Heeft Meed'ly met myn Smert.
2.
Geeft myn nog alle dagen,
Weerom nieuwe Stof tot klagen,
En dryft met myn de Spot,
Wyl waar ik m' keer of went,
| |
| |
Of moet Haar by zyn schuwen,
En agte het een en 't aar,
3.
Myn Hert van Jongs af aan,
Had steets een schrik voor 't Huwelyk,
Ik agt dat juk voor gruwelyk,
Dat ik 't niet zegge kan;
Myn ziel ontzet hier van,
Die strenge Huw'lyks wette,
Die al 't Vermaak belette,
En Dryft ons in het Graf,
Met onverbreekbar' banden,
4.
Zo zal dat Treurig derven,
Het begin zyn van Sterven,
Ik weet in deez' Vreemde gril,
De Liefde Trek myn Zinnen,
ô Hemel wat zal 't wezen,
Ik wert met Duyzent vrezen
| |
| |
5.
Door het al Strenge groeven,
De Minnaars Hart te Proeven,
Indien gy myn Slegts minde,
En als een Slaaf verbinde,
6.
Wist niemand van deez' Bande,
Die niemand Strikke leyd;
Hun Ziele dier toen gloede
Erkent geen strenge Wette:
Dies wilt hier wel oplette,
En oordeelt Zielsvoogdes,
|
|