Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva

[p. 58]

Vermakelyke Vryagie, van een harder en harderin.

Stem: Ik Vryden een Meysje teer.

Harder.

Lief, ontwaakt schoon Harderin,
Ziet Aurora is aan 't Dagen;
Dryft uw Vee ten Velden in,
Met myn langs de groene Hagen,
Want de Dageraat komt aan,
Lief wilt u ras Kleden aan,
En met myn na 't Veld toe gaan.

Harderin.

Harder houd een weynig stee,

Of wilt myne Stal ontsluyten,
Ik gaa daadelyk met u mee;
Met myn Vee dryven na buyten,
Myn getrouwen Harder hoor,
Dryft gy met uw Vee vast voor,
Ik zal volgen op het Spoor.

Harder.

Lief myn waarde Harderin,

'k Zal u hier zo lang verbeyden,
'k Zal myn Vee uyt suyver Min,
Mee dryven na de Heyden,
Engel in het groene Dal,

[p. 59]

 

Daar zingt 'er de Nagtegaal,

 

Vrolyk met een bly Geschal.

 

Zo dreven zy met haar twee,

 

Zamen langs de groene Bomen,

 

Met haar zagt gewolde Vee,

 

Tot dat zy daar zyn gekomen,

 

Aan een Beek of klare Bron,

 

Daar speeld der Harder Koridon,

 

Een Lied voor zyn Celadon.

 

Als zy waren op 't Veld-Tapyt,

 

Haar Vee Graasde met Plysiere,

 

Met een versse Appetyt,

 

En de Vogels Tiereliere,

 

En de Lammertjes in de Wey,

 

Menschen en Vee het is al bley,

 

Met den aangename Mey.

 

Als zy waren in de Wey,

 

Aan een Bron of klare Beeke:

 

Den Harder sprak van Vryery,

 

Tot zyn Harderin ging spreeke,

 

En hy gaf haar eenen Zoen,

 

Aan zyn Harderinne koen,

 

Met de Mey is alles Groen.

 

Harderin.

 

Spreekt gy alreets van de Min;

 

Harder wilt u wat bedaren,

 

Want daar steekt veel Droefheyd in,

 

En daar toe veel groot bezwaren;

 

En ik ben nog maar een Kind,

 

Ik ben in de Liefde blind,

[p. 60]

 

Daarom verder u verzint.

 

Harder.

 

Met de aangename Mey,

 

Ziet men 't Pluymgediert vergaren,

 

Lief voegt u ook aan myn zy,

 

Laat ons ook uyt liefde Paren,

 

't Pluymgediert dat is vol Vreugt,

 

Harderin zyt dog verheugt,

 

Laat ons Paren in eer en deugt.

 

Harderin.

 

Heeft het God zo gevoegt dan,

 

Harder laat ons zamen Trouwen,

 

'k Zal u houden voor myn Man,

 

En ik blyf u Waarde Vrouwe.

 

Harder.

 

Ag! nu is myn Hart gerust,

 

Lief daar op nu eens Gekust,

 

En daar na ons Vlam geblust.