Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva

[Is Liefde zoet lyden, waarom baartze dan pyn]

Stem: Wat is 'er groter Vreugd op Aard.

Is Liefde zoet lyden, waarom baartze dan pyn
Isze bitter hoe kanze dan aangenaam zyn?
Wyl ik lyde met luste: Waarom zoud ik dan
Gaan klagen wyl ik het niet veranderen kan,
Want de pyn is zo zoet zo beklaaglyk is de smert
Datze op een tyd quest en doorkittelt myn Hert

Als liefde is plagen laat ik de Minne-pyn,
Liever wil ikze bannen uyt de zinnen van myn,
Als langer te leven in zorg en verdriet.
'k Wil my gaan begeve daar my niemant en ziet
En slyten myn dagen in eenzaamheyd,
Op dat ik al myn leven de zorg raakt kwyt,

[p. 61]

3.

 

Die ik laast had verkoren, die myn Zieltje gebiet

 

Die wil my niet horen, maar staag van myn vliet

 

Al offer ik myn zinnen op 't Altaar van de Min,

 

Zy wil my niet Minnen nog verand'ren van zin:

 

Daarom doet uw zin en ziet wie gy liefde biet,

 

Op dat gy door 't Minne niet raakt in 't verdriet.

Die ik laatst had verkoren en getoond getrouwe Min,
Die myn Hert plag te stelen tegen eenig tegenzin
Die myn Oor kwam strelen door haar lieve gezang,
Is van my verdwenen en door haar genoeglykheyd,
O Liefde! ô liefde waarom hebt gy my verleyd.

Abdisse van 't Klooster geef my myn Liefje weer
Poenitentie, poenitentie roep ik na u begeer:
Of gunt myte woonen by myn lieve Bagyn,

[p. 62]

 

Myn Leven zalder veel te geruster om zyn

 

Jochem zal ik bidden dat hy my tot haar wend,

 

En myn zieltje wil behoede voor alle torment.

'k Zal my wel schikken na de Wette van 't Convent,
'k Zal dagelyks leren een Lesje wel bekend,
En off'ren myn zinnen op 't Altaar van de Min,
Op dat ik mag beminne myn schoone Vrindin,
Op dat ik mag beminne myn schoone Vrindin,
Ag Pater! ag Pater laat my het Klooster in.