|
| |
| |
| |
[Aurora brengt den klaren Dag]
Stem: Adjeu nu Vriende, enz.
1.
Aurora brengt den klaren Dag,
Ryst op myn Lief wilt wekken,
De Ligter leyd wild horen,
Komt brengt myn aan den Toren,
Weend niet maar weest verblyd.
2.
Hoe zou ik konnen zyn verblyd,
Daar gy gaat henen zwerven,
God weet hoe menig werven,
En smyt u voor de Vissen,
In angst en Droefheyd groot.
3.
De Dood die volgt ons over-al,
Die van te voren kan weten,
't Is altyd droevig scheyden,
Lief gunt myn maar een Bee,
| |
| |
Dat ik u mag geleyden, Door de Woeste Zee,
4.
Schoon Kind dat voor u niet en past,
Dat gy door de Woeste Baren
Zoud' na Oost-Indie Varen,
Myn Lief houd op van klagen,
5.
Schoon Kind als 't anders niet wezen kan,
Boreas laat zyn Winden, Blazen na uw zin,
Dat gy Havens meugd vinden,
Daar gy na uw zin, Haast hoopt te komen in.
6.
Ik hoop wy vinden nog wel Reê,
Maar eerst moeten wy Zeylen
Dan Varen wy met lusten, Al na Batavia,
Na d'een of d'ander Kusten,
| |
| |
7.
Zoete Lief als gy komt in het Warmeland,
Zoo wild u niet vermengen
Haar Ogen vol van lonken,
Zy zoeken een blank Gezel,
Het zyn maar gyle Vonken,
Zy gelyken de Drommel wel.
8.
Zoete Lief leeft dog na myn bevel,
Vegten en Krakelen, leeft dog niet rebel,
Begeeft u niet tot Zuypen,
Gelyk een Dronkaard doet,
Die als een Zwyn gaat kruypen
Verteerd zoo al zyn Goed.
9.
Ik zal myn dragen hups en koen,
En voor 't laast een Zoen;
Zoete Lief wild zorg dragen,
Een Dief zal 't nooyt mishagen
|
|
Auteursrechtvrij