Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva

Een afscheyt-lied.
Van een Jonkman die een togt op Zee nam.

Op een Aangename Wys.

Verlaat gy myn verheve Ziel,
Kiest gy voor myn de Woeste baren,
Vertrouwt u op geen zwakke Kiel,
Den doel van duyzende gevaren,
Ey laas wat droeve zmert,
Als ik u missen moet,
Gevoel ik in myn Hert:
Ey laas wat droeve zmert,
Nu ik u missen moet,
Sterf ik van Liefdens gloet.

[p. 18]

2.

 

't Is waar 'k verlaat myn Vaderland,

 

En u myn Lief myn twede Leven,

 

Maar oordeelt niet myn waarde Pand,

 

Dat u uw Minnaar zal begeven,

 

Al trekt myn Lyf op Zee,

 

't Is maar de helft van my,

 

Myn Ziel en reys niet mee,

 

Al trekt myn Lyf op Zee,

 

't Is maar de helft van my,

 

Myn Liefde blyft u by.

Maar laas myn zugjes zyn om niet,
De Wind vervoert u uyt myn ogen,
Ik mis u Lief myn Ziels verdriet,
Ach! ach! hoe ben ik nu bedrogen,
Of denk u myn gelaat,
Veel schonder die wel eer,
Verkeert u min in haet,
Veel schonder die wel eer,
't Geschiede nimmermeer.

Myn Waarde schoon die minde my.
Uyt u gezigte weg doen vliegen,
Zo straffe my de Gode vry,
Indien ik u zoek te bedriegen,
Gelooft dan daar niet aan,
Dat zo myn trouwe Min,
Zal wyken uyt myn zin.

[p. 19]

5.

 

Ik zal aan uwe zyde staan,

 

In tyd van Storm en Oorlogs Vlagen,

 

En met u door den Vyand slaan,

 

Om de onderdruk te onderschragen,

 

Myn Hert dat Kermt en Zugt,

 

Zweef met u door de Zee,

 

Als Vogelen in de Lugt,

 

Myn Hert dat Kermt en Zugt,

 

't Zweeft met u door de Zee.

 

Ach! keert en neemt my mee.

Vaart wel myn Lief ik zal midden in
Het Oorlogs vier hier op vertrouwen,
Dat myn de Gunst van myn Goddin,
In 't groost gevaar wel kan beschouwen,
Myn Engel weent niet meer,
Ach staakt u droef gezicht,
U Minnaar keert haast weer.
Myn Engel weent niet meer,
Ag staakt u droef gezugt,
Eer myn de Ziel ontvlugt.