Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva
(1741)–Anoniem Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva– Auteursrechtvrij
[pagina 16]
| |
2.
Zwinters zal men van Liefde spreken,
Terwyl een an an ander zit en treurd,
Als ik myn Vyand heb doorsteken,
Min ik myn Klora op haar beurd,
Als ik myn Vyand heb doorsteken,
Min ik myn Klora op haar beurd.
3.
Ach Kloris Lief myn wel beminde,
Want u zoet we he he hezen myn behaagd,
By u plagt ik wel troost te vinden,
Maar 't is veranderd wreede Maagd,
Ik kies de Wyn voor al myn vrien vrien vrienden,
Dat is het best 't geen myn behaagd.
4.
Ik wil met Bachus myn vermaken,
En gâ verla ha ha haten Vrouw Venus gespuys,
Van Wyn kan men de vreugde maken,
Daar men hoort het snare gedruys.
't Is beter als Vrouw Venus za ha ha haken,
Daar mê zit by de Wyn in huys.
5.
In deze fles myn waarde Vrienden,
Zal myn verdri hi hi hiet verdwynen doen,
Want na den dronk zal men bevinden,
Dat na de Wyn ons Min kan voen,
| |
[pagina 17]
| |
Want na den dronk zal men bevin hin hin hinden,
Dat na de Wyn ons Min kan voen.
6.
Adjeu Vrouw Venus met u lonken,
En ook myn Clo ho ho horis appel bloos,
Want ziet ik was in Min verdronken,
Dat ik u tot myn Bruyt verkoos.
Darom een glaasje Wyn gescho ho ho honken,
Dat maakt ons Hert verheugt altoos.
|
|