Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva
(1741)–Anoniem Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Dat gy myn zo een heerlyk Lod,
Zo verleend hebt ô myn God!
Laat u Gunst dog Nederdalen,
Op dat ik de Prys behalen,
Van myn Lief en Waardste Pand,
Op dat Zy haar Regter, Regter, Regter.
Ja haar Regterhand.
Van myn Lief en Waardste Pand,
Op dat zy haar Regter, Regter, Regter.
Ja haar Regterhand.
2.
Uyt wil reyken om te geven,
Zo gestaag met haar te Leven,
Vroom en Deugtzaam op der Aard,
Als wy 't zamen zyn Gepaard,
Geef myn Liefje deez' gedagte,
Want ik staag haar Gunst verwagte,
Daar ik zoo dikmaal om heb gebeên,
Doet ons in den Egte, Egte, Egte,
In den Egten treên. Daar enz.
3.
Ik zal altyd haar Gunst bewyzen,
Om dat zy u ook zal pryzen,
Voor het Lot haar toe geleyd,
Vriendelyke Majesteyd.
Geef dat wy ons dan verbinden,
Om zo Troost by u te vinden,
Op dat wy zo uwen Naam
| |
[pagina 12]
| |
Mogen verbreyden, Ja heel, Ja heel, Ja heel.
Ja heel bekwaam. Op enz.
4.
Heer! hoe kan ik hier staag bemerken,
Dat gy dag aan dag komt werken,
Tusschen onze Harten in,
Die beladen zyn met Min,
Laat geen kwaat ons wedervaren,
Als wy te zamen paren,
Maar geeft ons dagelyks voorspoet,
Gelyk gy aan u kinders, Ja u kinders, Ja u kinders,
Ja u kinders doet. Maar enz.
5.
Ik zal altyd u Gunst verwagten,
Op dat gy by daag en nagten,
Myn voorhoud dan u Wet,
Die gy zoo nauw myn hebt gezet,
Want gy hebt myn voorgeschreven,
Dat ik eerlyk zouw Leven,
Ondersteund myn met u Hand,
Leend myn Liefde, Liefde, Liefde,
Liefde en verstand. Onderst. enz.
6.
Om myn Liefje voor te treden,
In u Wet en in u Zeden,
Want het is een Lieve Maagd,
Die myn Hert en Ziel behaagd,
Ik wil met haar Leven en Sterven,
| |
[pagina 13]
| |
Laat ik dog haar Gunst be-ërven,
Want zy is myn waardste Lod,
Dat gy myn Verleent, Verleent, Verleent,
Verleent hebt ô God. Want enz.
7.
Geeft dat onze Herten te zamen,
Zo verbinde heel bekwamen,
Want ik weet ô Majesteyd,
Dat gy 't lange al heb Bereyd,
Daarom ben ik nu verzadigt,
En ten volle begenadigt,
Van u myn Lief en Waardste God,
Dat gy myn dit Lieve, Lieve, Lieve.
Ja dit Lieve Lod. Van enz.
8.
Hebt verleend in deze dagen,
Laat ik u ô God toe dragen,
Een zuyver en een dankbaar Hert,
Dat beladen waar met Smert,
Zo beladen en gekluystert,
't Lag geheel gelyk verduystert,
Maar nu is het al verligt,
Daarom Gy my, Gy my, Gy my.
Gy my hebt verpligt. Maar enz.
9.
Om u dag aan dag te Loven!
Op myn stem Reyst dog na boven
Ik prys die Lieve Majesteyd,
Voor zyn Liefde en genegentheyd,
Die gy myn nu hebt bewezen,
| |
[pagina 14]
| |
Daarom zal ik Dankbaar wezen;
Ik dank u ô myn Lieven Heer,
Zend u Zegen, Zegen, Zegen,
Zend u Zeegen op ons neer. Ik enz.
|
|