Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Kusje.

Stem:
{ Droefheid moet ons hert niet raken.
{ Daar was een Meisje jong van jaren.

WAarom houdge uw gloeyend bekje,
Lieflyk Hontje, malse gekje,
My zo dartelende voor?
Waarom luikt ge uw geile lichtjes
Hallef toe; en schiet de schichtjes

[p. 119]

 

Door de tedere haartjes door;

 

2. 'k Wilje' 'k wilje toch niet kussen,

 

Wreeder dan de wreede Russen,

 

Harder dan Migdonisch steen:

 

Die al lachende myn klagten,

 

In den wint sloeg; en veragten

 

Kom myn zuchtjes en gebeen.

 

3. Die my moord met flaautjes weig'ren

 

Als ik voel myn lusjes steig'ren;

 

Die myn opgekrabde wond,

 

Door uw stuursheid als gealsemt

 

En gealoueët, weer balsemt

 

Met den Nectar van uw mond.

 

4. Weg, gy stoute, ik wil je haten!

 

'k Neem 't nu voor en 't kussen laten;

 

Weg, gy harde, ik ben u moe:

 

Kus een ander, die zyn lusjes

 

Voeden wil met uwe kusjes,

 

Hou dien vry uw bekje toe.

 

5. Vlucht niet, Lief, ik wil u kussen,

 

Molliger dan geile Mussen,

 

Zagter dan het Zwanendons:

 

Geefze my en niet een ander:

 

Vlucht niet Engel ik verander.

 

ach! die kusjes hooren ons.