Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

[p. 104]

Op het afzyn van Rozalyne.

Stem, Trompet Menuet.

't WOedend noodlot, dat verbolgen
Vyandin is van myn luk,
Schept vermaak my te vervolgen
En te domp'len in den druk.
't Heeft plaisier in my te plagen,
't Stort op my zyn gramschap neer:
Zal myn Heilzon nimmer dagen?
Kryg ik nimmer myn begeer?
Dat de held're gloed dan kwyne
Van de lieffelyke Zon:
Want ik mis myn Rozalyne,
Die myn ziel verquikken kon.

2. Weelig Bosje, groene elzen,

Mogt ik haar gelyk voorheen
In uw lommer eens omhelzen
En my vlegten om haar leen.
Toen haar Tweeling-Zonnestralen
My bescheenen met hun gloed;
En myn ziel deên adem haalen.
Dog die'k heden derven moet:
Maar ik zal kloekmoedig hoopen,
Dat die Zon weer ryzen zal.
Laat dan 't lot my tegen loopen
'k Tart dan 't woedend ongeval.