Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Drink-lied.

Eyge Zangwys.

IK gaf gister avond myn Kloris een zoen,
ô Rouw! Ik zouw,
Zey zy, het nooit na dezen meerder doen.
Ik gaf gister avond aan Kloris een zoen.
Maar laas! ik mag het nooit weder doen:
Want myn baart zey zy had haar mondje zeer gedaan;

[p. 92]

 

En egter 'k weet Het was haar leed,

 

Dat ik 't niet meerder had bestaan.

 

Maar neen zy raad het niet: want ik geef aan haar de zak.

 

De Wyn geeft my. De Wyn geeft my,

 

Het Wyntje geeft my meer gemak.

 

2. Vaarwel schoone Kloris, 'k ben moede gekust:

 

Myn min, Vriendin,

 

Heb ik in dees Bokaal reeds uitgeblust.

 

Vaar wel schoone Kloris, 'k ben moede gekust:

 

Want myn vlam is in den Wyn geblust.

 

Kom, wel aan drinken wy de min en hare smert,

 

Die 't hert beswaard En droefheid baard,

 

Door deze fles met Wyn van't hert.

 

Ik kus veel liever 't glas, dan myn Kloris Rozekaak.

 

De Wyn geeft my, De Wyn geeft my,

 

Het Wyntje geeft my meer vermaak.

 

3. Ey ziet deze dropjes eens danssen in't glas!

 

Hier by, Dunkt my,

 

Komt geen gezoen van Klorisje te pas.

 

En ziet deze dropjes eens danssen in't glas!

 

Hier by komt myn kloris niet te pas.

 

Edel nat, dat een hart door uwe deugt verkwikt

 

'k Schenk u myn min; Spyt myn vriendin,

 

Die'k heb geliefkoost en gelikt

 

Ik schonk aan Kloris wel 't eerste bloemje van myn jeugd;

 

Maar Wyn geeft my, Maar wyn geeft my,

 

Maar 't wyntje geeft my meer geneugt.

 

4. Ik zie wel hoe Kloris my wederom vleid:

 

Maar wis, het is

 

Vergeefs, ik wil niet weder zijn verleid.

 

Ik zie wel hoe Kloris my wederom vleid:

 

Maar ik wil niet weder zyn verleid.

[p. 93]

 

Kloris, neen; 'k heb al lang genoeg u slaaf geweest

 

Een glas met wyn Is Medicyn,

 

Die myne minnepyn geneest.

 

't Is beter een fles, dan uwe teere mond gekust.

 

Ik min de wyn, Ik min de wyn,

 

Want die alleen is al myn lust.