Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

[p. 70]

Wil je gelukken, schik wel je stukken.

Stem: Kom myn hertje, kom myn troosje.

KNiertje, kom my nu eens kyken,
Ben ik nu niet knits en net?
'k Heb twee uuren sitten stryken,
Eer myn kraagje was gezet.
Zie nu, of'er nog wat let
Aan myn mooye kleeren!
Op dat zy, Als ik vry,
Zin kryg in myn veeren.

2. Klim nu vaardig op den wagen,

Peuren wy'er zo na toe:
Maar wat zal ik heur eerst vraagen?
Kniertje, zeg my tog eens hoe
Ik daar best myn aanspraak doe.
Zal ik haar vertellen?
Dat by my, Op een ry,
Dertig Uyers zwellen.

3. Dat ik derig mergen bouwen

En nog veertig weiden kan.
Daar by chaise en wagen houwen
Met een dubbelt paardespan.
Dat ik vaardig met de wan
't Kooren schoon kan maken.
Dat ik voort, Zoo 't behoort.
Ken en doe myn zaken.

4. Dat ik, wil zy eens plaizieren,

Fraai voor Jan Pottasie speel:
En op allerlei manieren
Na de vallen van de keel,
Hakkebort of fluit of veel,
Geestig weet te springen:

[p. 71]

 

Dat ik rol, Als een knol,

 

Op de maat van 't zingen.

 

5. 'k Zal haar zeggen, wel te weeten

 

Dat zy Vyftig mergen lant,

 

Daar Jan Kool is opgezeten,

 

Met een weuning fraai en kant

 

Heeft voor uit tot pille pand.

 

Van haar Peet 'ekreegen:

 

En dat zy, Heeft daar by

 

Koeyen vyfmaal neegen.

 

6. Dat my dat wel zou gelyken;

 

Om dat ik zit op een huur,

 

Daar ik garen af zou wyken

 

Om een beter avontuur:

 

Want het lant is my te duur

 

En te vol met biezen

 

Daarom zou 'k Tot myn vrouw

 

Haar wel willen kiezen.