Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Op zyn tyd, verblyd.

Stem: Voor de deur van myn gemoed.

LIeve fillis die my ziet
Zo beklaagelyk verquynen
Aan een bitter-zoet verdriet,
Terwyl gy op de Hertejacht
Vrolyk om myn quelling lacht;
En misschien niet eens bedenkt.
Dat zulk doen uw schoonheid krenkt

2. Staa en luister naar uw vrind

Die uw goeden raad zal geven,
Al schoon gy hem niet bemind
Terwyl uw jeugd nog in zyn fleur
Houd zyn kostelyke kleur,
Zyn'er mans in overvloed
Die uw glans verteeren doet.

3. Maar wanneer de snelle tyd

't Geurig bloosje doet verflauwen,
Keert de kans. Helaas! gy zyt
Verlaten van die u voorheen
Op zyn knie heeft aangebeen:
Die reeds elders ziel en zin
Boeit met dragelyker min.

4. 't Roosjen, op zyn tyd geplukt,

[p. 54]

 

Zal veel lieffelyker ruyken,

 

Als dat door den tyd gedrukt

 

Met losse blaartjes slap en geel,

 

Staat te ruyen op zyn steel.

 

Daar het minste windje dan

 

Het ter neder werpen kan.

 

5. Daarom fillis neem myn hert,

 

Dat u in den bloei des levens

 

Zoo gul aangeboden werd.

 

Myn jaren zyn met d'uw'gelyk:

 

In het schoon ik niemand wyk:

 

Geestig ben ik: Grooten gunst

 

Heb ik door wellevens kunst.

 

6. Maar, behaagt myn hert u niet,

 

'k Heb geduld; dog kies een ander,

 

Die uw lentebloem geniet.

 

Als ik zo ongelukkig ben

 

Dat ik u niet behagen ken,

 

Wensch ik dat gy elders vind

 

Dien gy meer als my bemind.