Apollo's kermis-gift aan de Amsterdamsche Juffers. Derde deel

[p. 119]

Minnaars Eygenschap

Wyze: Laura.

1.

Even als een Schip in Zee
Met het woeden van de Baren
Kantend', in een stille Ree,
Komt uyt vaar gevaar gevaren,
Even gaat het de Minneparen,
Die na lang genoten pyn,
Van Mins ongestuyme vlagen,
Zugten, Steenen, Karmen, Klagen,
Eenmaal Overwinnaars zyn.

2.

Kloriaan! ik houw' voor vast

't Woelt nog vars in uw' gedagten
Wat voor storremen de Mast
Van uw Minne-Kiel, met kragten,
Vaak, in Liefdens duist're nagten
Overweldigen, zo dat
Zonder 't Anker uyt te ryken,
En uw' volle Zeyl te stryken
Gy geen klaar gevaar en had!

3.

Maar gy zyt uyt al 't gevaar

Nu gelukkig aangekomen

[p. 120]

 

In een stille Ree, alwaar

 

Gy in zoete Waterstromen

 

Weeldens-Teugel moogt onttonen;

 

Schiet uw Jeukkerig Peil-loot,

 

Wyl de Min u zalig teelde

 

Door een vloet van Minne weelde

 

Na de grond van Dinaas Schoot.