Apollo's kermis-gift aan de Amsterdamsche Juffers. Derde deel

Een knorrepot, moet op het kot.

Wyze: Ey lieve Jan loopt met een zet.

1.

't IS nou een korten tyd geleden,
Dat ik een mooye Meyd,

[p. 101]

 

Begaafd met veel bevalligheen

 

Myn Trouw heb toegezeid,

 

Ik Vreyde haar by dag en nacht,

 

De tyd verdroot me niet,

 

Maar zeper 't is een hard gelach,

 

Als de Liefde is om niet.

 

2.

 

Ik zeyd' myn Hert, myn Engelin,

 

Ik zweerje by myn zwier

 

Dat ik je tienmaal meer bemin,

 

Als Rotterdammer Bier,

 

Ik geef twee blanken voor de Pint,

 

En neemje voor de keur,

 

Zeg wordje nou noch niet bemindt,

 

Van uwen Serviteur?

 

3.

 

Ik eet heel gaarn Rystenbry,

 

Om Spekstruyf word ik dol,

 

En noch veel liever heb ik dy;

 

Maar ziet het Meysje zwol

 

Van puure gramschap en zy keef,

 

Ja schold me voor een zot!

 

Ik zey jou regte Appelteef,

 

Je knort en moet op 't Kot.