Apollo,s kermis-gift aan de Haagsche vermaaks-gesinde jeugd. Deel 1

[p. 23]

Herders-klagt.

Stem: Wanneer de Son sijn Paarden mend.

DE Son rees nauw ter Kimmen uyt.
Of Thirsis door de min
Schier al syn leven lang gebruid,
Ging mym'rend Boschwaard in:
Daar hy na lang te talmen,
Ten koste van syn Long,
Dees doodelyke galmen
Sig selfs ten hals uitwrong.

2. Helaas! Cupido dertel wigt,

Ik ben weer in uw magt,
Gy hebt in 't eynde door u schigt,
My weer tot min gebragt.
Ach! moet ik zoo myn leven
En 't dierbaarst' van myn Jeugd
Aan u ten besten geven,
En leven sonder vreugd.

3. Maar waarom tog nu onbedagt

U van de min beklaagd?
Daar gy tot nu gelukkig agt
Het uur, dat g'haar eerst zaagd:
Wie kan het zoet vermogen
O Phillis wederstaan
Van u Zieldwingende oogen?
Wie kan uw magt ontgaan?

4. Ik wensch staag na gelegentheyd,

Dat ik myn Son mag zien,
En denk haar myn gelegentheyd
Ootmoedig aan te bien:
Dog naauw'lyks slaat z'haar oogen
Maar even op my neer,
Of ik vind my bedrogen,
De moed ontzakt my weer,

[p. 24]

 

5. Sagt Thirsis! denk ik, eer 't u rond,

 

Verswyg veel eer uw min,

 

Eer men u voor vermetel houd,

 

Dat gy zoo los u sin

 

Op zulk een voorwerp veste;

 

Zie toe wat gy begind,

 

Voor dat gy ten leste

 

In dubb'le rampen vind.

 

6. Hier sweeg de droeve Thirsis stil,

 

Verrukt door al zyn leed;

 

Terwyl een Vloo zyn linker bil

 

Schier heel aan stukken beet.

 

't Geen hem soo toornig maakte,

 

Dat hy uyt enkel spyt

 

Syn Minneklagt hier staakte,

 

Tot op een ander tyd.