Apollo of Ghesangh der Musen


[WYs zijnse die’t begheven]
Op de stemme: O schoonste personaeg. WYs zijnse die’t begheven Wt weelderij der steden, en haer wenschen, ’T lucksalich boere leven, In heylleloosheyt begeert van alle menschen, Den boer gherust, leeft na sijn lust, Wt ’s Hofs oneenicheden, By zijn ghebueren,
[pagina 120]
De voghels tureluren Hem de vrede. Hy wil sijn hut niet ruylen, Hoe slecht s’ ooc is met gulden Princen Hoven, Om datser moylijck pruylen Als d’een in staet den andren gaet te boven, Want haer begheer, wil altijdt meer, En hy heeft goet ghenoeghen, Hy danckt de Goden, En leeft na haer gheboden, Hoe zijt voeghen. Noch Princelijcke wooningh, Noch Keysers hoed hoe lastigh om te dragen, En maeckt den mensch gheen Koningh, Gerust van hert, so soudt ’t gemoet doen knaghen, En qua begeert, de ziel verheert, Ey neen ’t en kan niet missen, Of sonden woonen, Int midden van de kroonen, Na mijn gissen. S. Coster.